majestatyczny

majestatyczny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌmajɛstaˈtɨʧ̑nɨ], AS: [mai ̯estatyčny], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) książk. pełen dostojnej powagi

(1.2) imponujący okazałością, wspaniałością; wielki, okazały

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	majestatyczny		majestatyczna	majestatyczne	majestatyczni	majestatyczne
dopełniacz	majestatycznego		majestatycznej	majestatycznego	majestatycznych
celownik	majestatycznemu		majestatycznej	majestatycznemu	majestatycznym
biernik	majestatycznego	majestatyczny	majestatyczną	majestatyczne	majestatycznych	majestatyczne
narzędnik	majestatycznym		majestatyczną	majestatycznym	majestatycznymi
miejscownik	majestatycznym		majestatycznej	majestatycznym	majestatycznych
wołacz	majestatyczny		majestatyczna	majestatyczne	majestatyczni	majestatyczne

przykłady:

(1.1) Stern był mężczyzną przystojnym i noszącym się w sposób nieco majestatyczny.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dostojny, wzniosły, dumny, czcigodny

(1.2) wspaniały, wielki

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. majestat m, majestatyczność ż

przym. majestatowy

przysł. majestatycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) majestic
• arabski: (1.1) مهيب ,فخم, ملوكي
• białoruski: (1.1) царственны, велічны, вялікасны
• esperanto: (1.1) majesta; (1.2) majesta
• francuski: (1.1) majestueux, noble, sublime
• interlingua: (1.1) majestatic, majestose, excelse, auguste, sublime
• łaciński: (1.1) augustus
• rosyjski: (1.1) царственный, величавый, величественный
• szwedzki: (1.1) majestätisk; (1.2) majestätisk
• ukraiński: (1.1) величний; (1.2) величний
• włoski: (1.1) maiestatico, grandioso, maestoso

źródła: