magnetic

magnetic (język angielski)

wymowa:

amer. IPA: /məˈgnɛtɪk/, [məˈgnɛɾək]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) magnetyczny

(1.2) przen. przyciągający (np. o osobowości)

odmiana:

przykłady:

(1.1) The Earth's South Magnetic Pole is the wandering point on the Earth's surface where the geomagnetic field lines are directed vertically upwards. → Południowy biegun magnetyczny Ziemi jest wędrującym punktem na jej powierzchni, gdzie linie pola geomagnetycznego są skierowane pionowo w górę.

składnia:

kolokacje:

(1.1) magnetic field → pole magnetyczne • magnetic flux → strumień indukcji magnetycznej, strumień indukcji pola magnetycznego • magnetic moment → moment magnetyczny • magnetic tape → taśma magnetyczna • geomagnetic → geomagnetyczny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. magnetization, magnetism, magnet

czas. magnetize, magnetise

przysł. magnetically

przym. magnetical

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

magnetic (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) magnetyczny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) campo magnetic → pole magnetyczne

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: