müßig (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ˈmyːsɪç]
?/i ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) bezczynny, próżniaczy
(1.2) zbędny, zbyteczny, niepotrzebny

w funkcji przysłówka[1]

(2.1) bezczynnie, próżniaczo
odmiana:
(1.1)
(2.1) nieodm.; st. wyższy müßiger; st. najwyższy am müßigsten
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Muße ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: