logiczny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[lɔˈɟiʧ̑nɨ], AS[loǵičny], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z logiką, zgodny z logiką
(1.2) pot. mający sens, zrozumiały, rozsądny
(1.3) konsekwentny, budowany zgodnie z logiką
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.3) "Stalin był wielkim mordercą narodów, ale Polskę po II wojnie światowej stworzył geopolitycznie logiczną - pisał. - (…) jesteśmy dzieckiem Jałty[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) logiczny argumentbłąd / iloczyn / logiczny • wartość logiczna • podmiot logiczny
(1.3) logiczny ciąg
synonimy:
(1.2) sensowny
antonimy:
(1.2) bezsensowny, nielogiczny, irracjonalny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. logika ż, logik mos, logiczność ż
przysł. logicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. logika + -ny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Mariusz Urbanek, Kisielewscy : Jan August, Zygmunt, Stefan, Wacek, 2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.