lękliwy (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[lɛ̃ŋkˈlʲivɨ], AS[lẽŋklʹivy], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ę  ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) (o osobach) skłonny do lęku, dający się łatwo nastraszyć
(1.2) książk. przelękniony, nieśmiały, niepewny
(1.3) książk. przen. niepewny, drżący
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Konieczność nawet lękliwych przemienia w bohaterów.[1]
(1.2) Niekiedy tylko, gdy on tego nie widział, rzucały za nim lękliwe, ukradkowe spojrzenia.[2]
(1.3) Słońce skłoniło się nad bory i pierwsze lękliwe cienie wyłoniły spod drzew, czołgając się ku zbożom.[3]
składnia:
kolokacje:
(1.2) lękliwy głos/okrzyk/chód • lękliwe spojrzenie • lękliwe szepty/marzenia
synonimy:
(1.1) tchórzliwy, bojaźliwy, strachliwy
(1.2) nieśmiały
antonimy:
(1.1) śmiały, odważny, mężny
(1.2) mocny, pewny, hardy
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
zob. lęk
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. lęk + -liwy
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Caius Sallustius Crispus
  2. Jerzy Żuławski Na srebrnym globie
  3. Władysław Reymont Chłopi