kumys (język polski) edytuj

 
szklanka i butelka z kumysem (1.1)
wymowa:
IPA[ˈkũmɨs], AS[kũmys], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kulin. etn. napój alkoholowy otrzymywany z mleka klaczy lub oślicy poddanego fermentacji, popularny w Azji; zob. też kumys w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blm
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. kumysowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
ros. кумыс[1] < tur.[2]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Napoje
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „kumys” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Olga Zirunova, Orientalny rusycyzm czy zrusyfikowany orientalizm? W sprawie wyrazów: dżigit, jurta, kumys, kibitka, papacha, „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, Lublin – Polonia”, vol. XXXII, 2014, s. 108.

kumys (język czeski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) kulin. etn. kumys
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

kumys (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) kulin. kumys[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „kumys” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.