krzywda (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈkʃɨvda], AS[kšyvda], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) szkoda, strata, która spotyka kogoś niezasłużenie, niesłusznie
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ludzie często nie zdają sobie sprawy z tego, że plotkowaniem wyrządzają innym krzywdę.
składnia:
kolokacje:
(1.1) krzywda ludzkarobić / wyrządzać krzywdę
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. krzywdziciel m, krzywdzicielka ż, krzywdzenie n, skrzywdzenie n
czas. skrzywdzić dk., krzywdzić ndk., krzywdować ndk.
ims. krzywdzący
związki frazeologiczne:
ci nawet brzydzą się krzywdą, co ją czyniąkrzywdą ludzką nikt się nie wzbogacidobry płaszcz, ale nie z cudzej krzywdy
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: