krynica

krynica (język polski)

wymowa:

IPA: [krɨ̃ˈɲiʦ̑a], AS: [krỹńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. źródło

(1.2) przen. miejsce pochodzenia

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	krynica	krynice
dopełniacz	krynicy	krynic
celownik	krynicy	krynicom
biernik	krynicę	krynice
narzędnik	krynicą	krynicami
miejscownik	krynicy	krynicach
wołacz	krynico	krynice

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) źródło, zdrój

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kryniczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

z gwary łemkowskiej jako zapożyczenie z ukraińskiego

uwagi:

tłumaczenia:

• litewski: (1.1) versmė ż
• ukraiński: (1.1) криниця ż
• włoski: (1.1) sorgiva ż

źródła: