kryminał (język polski) edytuj

wymowa:
?/i, IPA[krɨ̃ˈmʲĩnaw], AS[krỹmʹĩnau̯], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) liter. utwór o tematyce kryminalnej, związanej z przestępstwem
(1.2) pot. więzienie
(1.3) film. film kryminalny
(1.4) pot. przestępstwo[1]
(1.5) pot. coś karygodnego, nagannego, skandalicznego[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Przyjemnie czyta się kryminały podczas jazdy pociągiem.
(1.2) Za ten czyn można trafić do kryminału.
składnia:
kolokacje:
(1.1) czytać / napisać kryminał
(1.2) pójść / trafić do kryminału • siedzieć / przebywać w kryminale
synonimy:
(1.1) powieść kryminalna / detektywistyczna
(1.2) zob. więzienie
(1.3) film kryminalny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1) zob. kryminalny
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1) zob. kryminalny
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: więzienie
źródła:
  1. 1,0 1,1 Małgorzata Stefaniak, „Absztyfikant założył ancug”, czyli o niemieckich zapożyczeniach we współczesnej polszczyźnie potocznej, w: Język, Komunikacja, Informacja nr 6/2011, red. I. Koutny, P. Nowak, s. 224.