królewicz (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[kruˈlɛvʲiʧ̑], AS[krulevʹič], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) syn króla
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) daw. królewic
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. król mos, królowa ż, królewiczowa ż, królewiczówna ż, królewiczostwo n, królestwo n, królewskość ż, królewszczanin mos
daw. królewic mos
zdrobn. królewiczątko n
forma żeńska królewna ż
przym. królewiczowski, królewski
przysł. królewsko
czas. królować
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: