kov

kov (język czeski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) metal

(1.2) pot. medal, krążek

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kov	kovy
dopełniacz	kovu	kovů
celownik	kovu	kovům
biernik	kov	kovy
wołacz	kove	kovy
miejscownik	kovu	kovech
narzędnik	kovem	kovy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kovový

rzecz. kovák m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kov (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) wysiadywać (jaja)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

czas. kovi, elkovi, elkoviĝi

rzecz. kovado, kovejo, kovilo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kov (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) metal

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) farebné kovy → metale kolorowe • ľahký / ťažký kov • obrábanie kovov • kujnosť / ťažnosť kovu

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kováč m, kováčňa ż, kovanie

przym. kovový

przysł. kovovo

związki frazeologiczne:

človek z iného kovu

etymologia:

uwagi:

źródła: