kostarykański
kostarykański (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˌkɔstarɨˈkãj̃sʲci], AS: [kostarykãĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk.• akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik kostarykański kostarykańska kostarykańskie kostarykańscy kostarykańskie dopełniacz kostarykańskiego kostarykańskiej kostarykańskiego kostarykańskich celownik kostarykańskiemu kostarykańskiej kostarykańskiemu kostarykańskim biernik kostarykańskiego kostarykański kostarykańską kostarykańskie kostarykańskich kostarykańskie narzędnik kostarykańskim kostarykańską kostarykańskim kostarykańskimi miejscownik kostarykańskim kostarykańskiej kostarykańskim kostarykańskich wołacz kostarykański kostarykańska kostarykańskie kostarykańscy kostarykańskie nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) W miarę upływu czasu przewagę na murawie uzyskali gracze tureccy. Częściej przebywali na połowie rywali, konstruując groźniejsze akcje i niepokojąc obrońców kostarykańskich[2].
- (1.1) Najwięcej jest chętnych na kawy smakowe, np. irlandzką, a z tradycyjnych najczęściej kupowana jest kolumbijska i kostarykańska[3].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) antykostarykański
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Kostaryka ż, Kostarykanin mos, Kostarykanka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) costarricar
- białoruski: (1.1) коста-рыканскі
- bułgarski: (1.1) костарикански
- farerski: (1.1) kostarikanskur
- galicyjski: (1.1) costarriqueño
- hiszpański: (1.1) costarricense
- kataloński: (1.1) costa-riqueny
- niemiecki: (1.1) costa-ricanisch
- portugalski: (1.1) costa-ricense
- rosyjski: (1.1) коста-риканский
- słowacki: (1.1) kostarický
- szwedzki: (1.1) costaricansk
- ukraiński: (1.1) костарика́нський
- włoski: (1.1) costaricano
- źródła:
- ↑ Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 23.
- ↑ TOM LIC PAT, Gazeta Poznańska, 10/06/2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Małgorzata Zielińska-Fazan, Polityka, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.