kostarykański (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌkɔstarɨˈkãj̃sʲci], AS[kostarykãĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.rozs. artyk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) odnoszący się do Kostaryki, państwa w Ameryce Środkowej[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W miarę upływu czasu przewagę na murawie uzyskali gracze tureccy. Częściej przebywali na połowie rywali, konstruując groźniejsze akcje i niepokojąc obrońców kostarykańskich[2].
(1.1) Najwięcej jest chętnych na kawy smakowe, np. irlandzką, a z tradycyjnych najczęściej kupowana jest kolumbijska i kostarykańska[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) antykostarykański
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Kostaryka ż, Kostarykanin mos, Kostarykanka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 23.
  2. TOM LIC PAT, Gazeta Poznańska, 10/06/2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. Małgorzata Zielińska-Fazan, Polityka, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.