konstant (język duński) edytuj

wymowa:
Dania: [kɔnˈsdanˀt] lub [kånˈsdanˀt]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) stały, ciągły, nieustanny

przysłówek

(2.1) ciągle, bez przerwy

rzeczownik, rodzaj wspólny

(3.1) mat. stała
(3.2) przen. stała
odmiana:
(1) konstant, konstant, konstante
(2) nieodm.
(3) en konstant, konstanten, konstanter, konstanterne
przykłady:
(1.1) Jeg kan ikke tåle denne konstante støj.Nie mogę znieść tego nieustannego hałasu.
(2.1) Min bedste veninde bekymrer sig konstant om fremtiden.Moja najlepsza przyjaciółka ciągle martwi się o przyszłość.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) uafbrudt, uophørlig
(2.1) uafbrudt, uophørligt, hele tiden
antonimy:
(3.1) variabel
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1) łac. constans
(3) duń. konstant (przym.)
uwagi:
źródła:

konstant (esperanto (morfem)) edytuj

wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) stały, ciągle
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
przym. konstanta
rzecz. konstanto, konstantodeklaro
przysł. konstante
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

konstant (język niemiecki) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) stały
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Konstante ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

konstant (język norweski (bokmål)) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) stały
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz norweski (bokmål), kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

konstant (język norweski (nynorsk)) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) stały
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz norweski (nynorsk), kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

konstant (język szwedzki) edytuj

wymowa:
[kånst'an:t] ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) stały, niezmienny[1]
(1.2) daw. wytrwały[2]

rzeczownik, rodzaj wspólny

(2.1) mat. fiz. stała[1]
odmiana:
(1) konstant, konstant, konstanta
(2.1) en konstant, konstanten, konstanter, konstanterna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) varaktig, stabil
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 571.
  2.   Hasło „konstant” w: Svenska Akademiens ordbok (SAOB), Svenska Akademien.