Podobna pisownia Podobna pisownia: Konina

konina (język polski) edytuj

 
konina (1.1)
 
konina (1.2) z frytkami
wymowa:
IPA[kɔ̃ˈɲĩna], AS[kõńĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) spoż. mięso końskie; zob. też konina w Wikipedii
(1.2) kulin. potrawa, danie z mięsa końskiego
(1.3) środ. sport. w kolarstwie: rower marki Kona[1]
odmiana:
(1.1) blm[2]
(1.2-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) mięso
(1.2) potrawa
hiponimy:
holonimy:
(1.1) koń
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. koń m, konik m, konisko n, koniś m, koniuszy m, koniowate nmos, konny mos
przym. koński, konny, koniowaty
przysł. konno
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. koń + -ina
(1.3) żart. skojarzenie fonetyczne nazwy firmy i polskiego słowa[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Stefan Wiertlewski, Grindowanie na pegach, czyli o zapożyczeniach angielskich w socjalnej odmianie języka, w: Język. Komunikacja. Informacja 1/2006 pod red. P. Nowaka i P. Nowakowskiego, s. 73.
  2.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

konina (język czeski) edytuj

 
konina (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) spoż. konina
(1.2) końska skóra
(1.3) koński odór
(1.4) bzdura, nonsens
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. koňák m, kůň m, koníček m, konírna ż
przym. koňský
przysł. koňmo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: