konew (język polski) edytuj

 
konew (1.1)
wymowa:
IPA[ˈkɔ̃nɛf], AS[kõnef], zjawiska fonetyczne: wygł.nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. drewniane lub częściej metalowe naczynie do noszenia lub przechowywania płynów
(1.2) przest. zawartość konwi (1.1)
(1.3) daw. jednostka objętości; zob. też konew w Wikipedii
(1.4) daw. rura do wody[1]
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Hej, ty kudłaty! A czego do konwi zaglądasz?[2]
(1.2) Wyżłopał już ze cztery konwie piwa!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. konwisarstwo n
zdrobn. konewka ż, koneweczka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
czes. konev, śwn. kanne[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, Warszawa 1900–1927, s. 435.
  2. H. Sienkiewicz: Krzyżacy
  3. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 111.