komoryjski

komoryjski (język polski)

flaga komoryjska (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌkɔ̃mɔˈrɨjsʲci], AS: [kõmoryi ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) odnoszący się do państwa Komory

(1.2) odnoszący się do archipelagu Komorów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. język komoryjski; zob. też język komoryjski w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	komoryjski		komoryjska	komoryjskie	komoryjscy	komoryjskie
dopełniacz	komoryjskiego		komoryjskiej	komoryjskiego	komoryjskich
celownik	komoryjskiemu		komoryjskiej	komoryjskiemu	komoryjskim
biernik	komoryjskiego	komoryjski	komoryjską	komoryjskie	komoryjskich	komoryjskie
narzędnik	komoryjskim		komoryjską	komoryjskim	komoryjskimi
miejscownik	komoryjskim		komoryjskiej	komoryjskim	komoryjskich
wołacz	komoryjski		komoryjska	komoryjskie	komoryjscy	komoryjskie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Haruna na skonfiskowany statek załadował żołnierzy, jedną trzecią komoryjskiej armii.

(1.2) Więc wygodę i szacunek dla klasy turystycznej diabli wzięli w Moroni, porcie wysp Komoryjskich.

składnia:

kolokacje:

(1.1) frank komoryjski

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Komory nmos, Komoryjczyk mos, Komoryjka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Comorian
• arabski: (1.1) قمري
• baskijski: (1.1) komoretar; (2.1) komoreera
• bułgarski: (1.1) коморски
• czeski: (1.1) komorský
• farerski: (1.1) komoroyskur; (1.2) komoroyskur
• francuski: (1.1) comorien
• hiszpański: (1.1) comorense, comorano
• niemiecki: (1.1) komorisch
• rosyjski: (1.1) коморский
• słowacki: (1.1) komorský
• szwedzki: (1.1) komorisk
• ukraiński: (1.1) комо́рський
• włoski: (1.1) comoriano

źródła: