koma

koma (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkɔ̃ma], AS: [kõma], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. śpiączka

(1.2) astr. gazowa otoczka jądra komety

(1.3) fiz. rodzaj aberracji optycznej

(1.4) muz. inaczej: komat

(1.5) przecinek (przy odczytywaniu liczb w liczbowym systemie dziesiętnym)

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	koma	komy
dopełniacz	komy	kom
celownik	komie	komom
biernik	komę	komy
narzędnik	komą	komami
miejscownik	komie	komach
wołacz	komo	komy

(1.5) blm; nieodm.

przykłady:

(1.2) Gdy kometa znajdzie się w pobliżu gwiazdy centralnej, jej powłoka gazowo-pyłowa – koma – rozbudowuje się w dużą, świecącą kulę, zwaną głową, oraz świecący ogon, zwany warkoczem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) śpiączka

(1.4) przecinek

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) sen

(1.2) otoczka

(1.3) aberracja

(1.4) interwał

(1.5) znak

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) śr.łac. coma < gr. κῶμα (kṓma) → głęboki sen, śpiączka

(1.2-5) niem. Komma → przecinek < gr. κόμμα (kómma)

uwagi:

(1.1-4) zob. komat

(1.5) W tym znaczeniu lepiej używać słowa przecinek.

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: śpiączka

(1.4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: komat

(1.5) zobacz listę tłumaczeń w haśle: przecinek

• angielski: (1.2) coma; (1.3) coma
• baskijski: (1.2) koma
• chiński standardowy: (1.2) 彗髮; (1.3) 彗形像差
• chorwacki: (1.2) koma ż
• fiński: (1.3) koma
• hiszpański: (1.2) coma ż; (1.3) coma ż
• kataloński: (1.2) cabellera ż, coma ż
• rosyjski: (1.2) кома ż; (1.3) кома ż
• słowacki: (1.2) koma ż
• szwedzki: (1.3) koma w
• ukraiński: (1.1) кома ż; (1.2) кома ż; (1.3) кома ż
• węgierski: (1.3) kóma

źródła:

koma (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) przecinek

(1.2) med. śpiączka

(1.3) astr. koma

(1.4) fiz. koma

(1.5) muz. komat

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) puntu eta koma → średnik

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło „koma” w: Euskaltzaindia: Hiztegi Batua, 2016. (zobacz wersję .PDF)

koma (język chorwacki)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przecinek

(1.2) astr. gazowa otoczka jądra komety

(1.3) fiz. rodzaj aberracji optycznej

odmiana:

(1.1-3) lp koma, kome, komi, komu, komom, komi, komo; lm kome, koma, komama, kome, komama, komama, kome

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

koma (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) med. śpiączka

odmiana:

(1.1) lp en koma, komaen; blm

przykłady:

(1.1) Min venindes tante gik i koma og blev til en grøntsag. → Ciotka mojej przyjaciółki wpadła w śpiączkę i stała się warzywem.

składnia:

kolokacje:

(1.1) gå i koma

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. κῶμα

uwagi:

źródła:

koma (język farerski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przybycie

czasownik nieprzechodni

(2.1) przychodzić, przybywać

odmiana:

(1.1) lp kom|a, ~u, ~u, ~u (~an, ~una, ~unni, ~unnar); lm ~ur, ~ur, ~um, ~a lub ~na (~urnar, ~urnar, ~unum, ~anna lub ~nanna)

(2.1) at koma, kom, komum, komið

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

koma (język islandzki)

wymowa:

IPA: [ˡkʰɔːma] [kʰɔːm] [ˡkʰɔːmʏm] [ˡkʰɔmɪθ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przybycie, przylot/przyjazd (o środkach komunikacji), wizyta

czasownik nieprzechodni

(2.1) przychodzić, przybywać

(2.2) pochodzić

(2.3) zabrać, wziąć ze sobą

(2.4) koma fyrir → zdarzyć się

(2.5) koma út → wyjść, zostać opublikowanym

(2.6) koma fram → pojawić się, pokazać się, wychodzić, ujawnić się

(2.7) koma fram → zachowywać się

(2.8) koma af → pochodzić z, wywodzić się od

(2.9) koma að því → nadejść (o czasie)

(2.10) koma við → obchodzić (kogoś), tyczyć się

(2.11) koma með → przynieść

(2.12) koma með → towarzyszyć

(2.13) koma sér → iść, udać się

(2.14) koma til góða → wychodzić, na dobre, popłacać

(2.15) koma upp → wstąpić

(2.16) koma upp → kwitnąć (o kwiatach)

(2.17) koma upp → powstawać, pojawiać się

(2.18) koma upp → wschodzić (o słońcu)

czasownik zwrotny

(3.1) dotrzeć, przybyć

(3.2) odkryć, dokonać odkrycia

(3.3) koma áfram → przedrzeć się, przedostać się

(3.4) koma upp → być promowanym do następnej klasy, zdać (o uczniu)

(3.5) koma upp → wyjść na jaw, zostać odkrytym

(3.6) koma af → poradzić sobie, przeżyć

odmiana:

(1.1) lp kom|a, ~u, ~u, ~u (~an, ~una, ~unni, ~unnar); lm ~ur, ~ur, ~um, ~a lub ~na (~urnar, ~urnar, ~unum, ~anna lub ~nanna)

(2) að koma, kom, komum, komið

(3) að koma, kom, komum, komið

przykłady:

(2.1) Hvernig erum við látin vita ef það kemur eldgos? (visindavefur) → Skąd wiemy, kiedy zbliża się erupcja wulkanu?

(2.1) Komdu hingað. → Podejdź tu.

(2.1) Við ráðleggjum þeim að bíða þangað til það kemur af sjálfu sér. → Radzimy im zaczekać, aż to wyjdzie samo z siebie.

(2.1) Ég á að koma til Íslands í júní. → Muszę jechać w czerwcu na Islandię.

(2.1) Það er kominn tími til að fara heim. → Nadszedł czas, by iść do domu.

(2.2) Hvaðan kemur nafnið þitt? → Skąd pochodzi twoje imię?

(2.3) Hann kom okkur á toppinn. → Zabrał nas na szczyt.

(2.4) Það kemur fyrir gáfaðast fólk að misstíga sig. → Nawet najmądrzejszym zdarza się popełnić błąd.

(2.4) Hvað sem fyrir kann að koma. → Na wszelki wypadek.

(2.5) Nýja bókin hennar Arnlínar Guðbrands dóttur kemur út haustið 2006 (= tvö þúsund og sex). → Nowa książka Arnlín Guðbrands dóttur wychodzi jesienią 2006 (= dwa tysiące szóstego) roku.

(2.6) Meinið kemur fram við blóð þurrð í heila. (laeknabladid.is) → Ta choroba objawia się niedoborem krwi w mózgu.

(2.7) Börnin okkar koma vel fram við fólkið í skólanum. → Nasze dzieci dobrze zachowują się wobec swoich kolegów.

(2.8) Orðið "sálmur" kemur af latnesku "psalmus". → Słowo "sálmur" pochodzi z łacińskiego "psalmus".

(2.9) En þegar kemur að því að bjarga tugum þúsunda vegna náttúruhamfara, þá senda menn bara tölvupóst. (murinn.is) → Ale kiedy trzeba pomóc ofiarom katastrof naturalnych, to wszyscy ślą tylko maile.

(2.10) Það kemur mér ekki við hvað þau ætla að gera á morgun. → To nie moja sprawa, co oni mają zamiar robić jutro.

(2.11) Þeir lofuðu að koma með vín. → Obiecali przynieść wino.

(2.12) Komdu með á sunnudaginn og taktu þátt í spjallinu! → Dołącz do nas w niedzielę i weź udział w dyskusji!

(2.13) Komdu þér í burtu, við þurfum þig ekki. → Odejdź stąd, nie potrzebujemy cię.

(2.15) Hvað ef vandamál koma upp? → Co jeśli pojawią się problemy?

(3.1) Hvenær komst orðið inn í íslenskt mál? → Kiedy to słowo dostało się do języka islandzkiego?

(3.3) Allir sem tóku þátt í keppninni komast áfram í úrslitin. → Wszyscy, którzy brali udział w konkursie, przechodzą do finału.

(3.6) Þeir hafa lært að komast af í eyðimörkinni. → Nauczyli się, jak przeżyć na pustyni.

składnia:

(2.2) að koma frá +C.

(2.4) að koma e-u fyrir

(2.8) að koma af +C.

(2.9) að koma e-u við

(2.11) að koma með +B.

(2.12) að koma með +C.

(2.15) að koma upp í +B.

(3.2) að komst að +C.

kolokacje:

(2.1) að koma í heimsókn → przychodzić z wizytą • að koma að utan/innan → wychodzić na zewnątrz / wchodzić do środka • að koma til hjálpar / bjargar → przychodzić z pomocą • að koma í verslanir → (o produkcie) wejść na rynek • að koma með rök (fyrir) → argumentować, podać argumenty, poprzeć argumentami

(3.1) að komast inn á Internetið → wejść do Internetu • að komast í form → odzyskać formę • að komast af stað → odchodzić, ruszyć z miejsca • að komast undan → uciec, uwolnić się • að komast til valda → dojść do władzy, zdobyć władzę

synonimy:

(2.4) gerast, atvikast

(2.6) ske

(2.7) hegða sér

(2.18) rísa upp

(3.2) uppgötva, finna upp

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. alkominn

związki frazeologiczne:

koma á kné, koma auga, koma af fjöllum, koma út úr skápnum, koma í stuð, koma vel saman, koma til greina/mála, koma í veg (fyrir e-ð), koma á óvart, koma á daginn, koma í lag, koma í ljós; przysłowia: það kemur allt með kalda vatninu, það er komið babb í bátinn

etymologia:

st.nord. koma << pragerm. *kwemanan

por. goc. 𐌵𐌹𐌼𐌰𐌽 (qiman), far. koma, st.ang. cuman (ang. come), swn. queman (niem. kommen)

uwagi:

źródła:

koma (lingala)

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) pisać

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz lingala, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

koma (język suahili)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) przestać

odmiana:

(1.1) jak czasowniki regularne zakończone samogłoską a; formy podstawowe

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

koma (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) śpiączka, koma

(1.2) fiz. rodzaj aberracji optycznej

odmiana:

(1.1-2) koma, koman, komor, komorna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

koma (język węgierski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kum

(1.2) kompan, kolega

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) keresztapa

(1.2) cimbora

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

koma (język wilamowski)

koma (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

kumma

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) chomąto, uprząż

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

por. niem. Kummet

uwagi:

źródła: