kolej (język polski) edytuj

 
kolej (1.1)
 
czekający na swoją kolej (1.2)
wymowa:
IPA[ˈkɔlɛj], AS[kolei ̯] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) środek transportu lądowego wytyczony torem lub liną; zob. też kolej w Wikipedii
(1.2) następstwo zdarzeń według ustalonego porządku
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Era kolei żelaznej zaczęła się w XIX wieku.
(1.1) Związkowcy zapowiadają strajk na kolei.
(1.2) Dzisiaj twoja kolej zmywania naczyń.
składnia:
(1.1) pracować na + D. • jechać + N.
(1.2) kolej na + B.D. + kolej
kolokacje:
(1.1) kolej żelaznakolej normalnotorowakolej wąskotorowakolej szerokotorowakolej górskakolej linowakolej zębatakolej drezynowaKolej Transsyberyjska
synonimy:
(1.1) reg. pozn. bana
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kolejarz mos, kolejarka ż, kolejka ż, kolejnictwo n, kolejność ż, kolejkowanie mrz, koleina ż, wykolejenie n, wykolejanie n, wkolejenie n, wkolejanie n
czas. wykoleić dk., wykolejać ndk., wkoleić dk., wkolejać ndk., kolejkować ndk.
przym. kolejowy, kolejarski, kolejny, kolejkowy
przysł. kolejowo, kolejno
związki frazeologiczne:
po koleikoleje losubojaźń z nadzieją płyną kolejąkto ma w głowie olej, ten idzie na kolej
etymologia:
(1.1) pol. koło[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jan Rozwadowski, O zjawiskach i rozwoju języka, „Język Polski” nr 5, listopad-grudzień 1921, s. 1-11.

kolej (język czeski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) tor kolejowy
(1.2) akademik, dom akademicki
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Studenti bydlejí na koleji.Studenci mieszkają w akademiku.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: