kołek (język polski) edytuj

 
kołki (1.5)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) ociosany kawałek drewna o podłużnej formie
(1.2) mech. wyszlifowany sworzeń
(1.3) bud. drewniany lub plastikowy walec wciskany do ściany, w który wkręcana jest śruba
(1.4) pot. tępak, głupek
(1.5) muz. walec naciągający struny w instrumentach
(1.6) rzem. szewski gwóźdź
(1.7) żegl. pręt do nakręcania lin
(1.8) gw. (Mazury) kołowrotek[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wrzucił do ogniska długo i namiętnie strugany kołek i podniósł głowę[2].
(1.1) Brał ze sobą naszego Burka, wbijał kołek w ziemię i przywiązywał zwierzaka, żeby go pilnował przed handlarzami dusz[3].
(1.1) Czemu stoisz jak kołek! Zabierz stąd więźnia![4]
(1.3) W żelbet takiego kołka nie wbijesz. No nie, ale takie kołki tynkowe, no[5].
(1.4) Dać takiemu kołkowi trochę władzy i strach się bać[6].
(1.5) Jeden z kołków przeciągnął strunę, ta nie zdzierżyła, wyrwała kołek i zaczęła walić nim w ramę, na to młoteczki odpowiedziały waleniem w struny[7].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kołeczek mrz, kół mrz
przym. kołkowy
czas. kołowacieć
związki frazeologiczne:
(1.1) ciosać kołki na głowiesam jak kołek w płociestać jak kołek
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: tępak
(1.8) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kołowrotek
źródła:
  1. Bajka o złotym warkoczu, zapisała Wanda Pomianowska, w: Z gwary warmińskiej i mazurskiej, „Poradnik Językowy” nr 7/1951, s. 27.
  2. Chrzest ognia, Andrzej Sapkowski, 2001 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Półbaśnie, Tadeusz Nowak, 1976 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4. Święty miecz, Jan Dobraczyński, 1957 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  5. Krzysiek, 2003 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  6. Z Internetu, twitter.com.
  7. Telefony z Eufonii. Felietony wygłaszane 1991-1992 w Programie II Polskiego Radia, Jerzy Bilica, 1995 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.