kiur (język polski) edytuj

wymowa:
‹kjur›, IPA[cjur], AS[ḱi ̯ur], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Cm i liczbie atomowej 96; zob. też kiur (pierwiastek) w Wikipedii
(1.2) fiz. pozaukładowa jednostka radioaktywności; zob. też kiur (jednostka miary) w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blm,
(1.2)
przykłady:
(1.1) Jakie właściwości chemiczne ma kiur?
(1.2) Skażenie obszaru wynosi jeszcze czterdzieści kiurów na metr kwadratowy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) symbol. Cm
(1.2) symbol. Ci
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1) rzecz. kiurowiec m
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-2) od nazwiska Piotra i Marii Curie
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Pierwiastki chemiczne
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „kiur” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.