kiełb
kiełb (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) icht. drobna europejska ryba słodkowodna; zob. też kiełb krótkowąsy w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kiełb kiełbie dopełniacz kiełbia kiełbi celownik kiełbiowi kiełbiom biernik kiełbia kiełbie narzędnik kiełbiem kiełbiami miejscownik kiełbiu kiełbiach wołacz kiełbiu kiełbie
- przykłady:
- (1.1) Wiedział, gdzie najłatwiej poławiają się kiełbie i płotki, lub w największej obfitości mieszkają szczupaki, u jakich brzegów raki najgęściej obsiadają podwodne mchy i kamienie, w jakiej porze dnia i roku jakie gatunki ryb na jakie biorą się przynęty.[2]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- mieć kiełbie we łbie
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ryby
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) gudgeon
- baskijski: (1.1) zarbo
- esperanto: (1.1) gobio
- hiszpański: (1.1) gobio m, cadoce m
- niemiecki: (1.1) Gründling m
- nowogrecki: (1.1) μουστακάς m, γυφτόψαρο n, γωβιός m
- szwedzki: (1.1) sandkrypare w
- źródła:
- ↑ Hasło „kiełbie” w: Słownik języka polskiego, red. Mieczysław Szymczak, t. I, PWN, Warszawa 1982-3, ISBN 83-01-00281-6, s. 913.
- ↑ Eliza Orzeszkowa, Cham.