kejser (język duński) edytuj

wymowa:
Dania: [ˈkαjsɔ]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) cesarz
odmiana:
(1.1) en kejser, kejseren, kejsere, kejserne
przykłady:
(1.1) I eventyret «Kejserens nye klæder» råber barnet «… men han har jo ikke noget W baśniNowe szaty cesarzadziecko krzyczy: „Ależ on nic na sobie nie ma!”
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kejserinde w
związki frazeologiczne:
kejsersnitcesarskie cięcie
etymologia:
dolnoniem. keiser < łac. caesar < łac. Gaius Iulius Caesar
uwagi:
źródła: