kategoryczny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌkatɛɡɔˈrɨʧ̑nɨ], AS[kategoryčny], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zdecydowany i niedopuszczający sprzeciwu[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W naszej firmie obowiązuje kategoryczny zakaz palenia.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) stanowczy, bezwzględny, definitywny, ostateczny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kategoryczność ż, kategoria ż, kategoryzowanie n
przysł. kategorycznie
związki frazeologiczne:
imperatyw kategoryczny
etymologia:
łac. categoricus < gr. kategorikósorzekający[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „kategoryczny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Jan Tokarski, Słownik wyrazów obcych PWN, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1970, s. 348.