kasować (język polski) edytuj

 
ktoś kasuje (1.2) bilet
wymowa:
IPA[kaˈsɔvaʨ̑], AS[kasovać]
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) likwidować coś, znosić lub unieważniać
(1.2) stemplować, dziurkować bilet na znak jego wykorzystania
(1.3) praw. uchylać wyrok sądu
(1.4) usuwać zapis na nośniku elektronicznym
(1.5) podliczać wartość zakupów i pobierać za nie należność[1]
(1.6) pot. brać od kogoś pieniądze stanowiące należność za coś[1]
(1.7) pot. niszczyć samochód wskutek kolizji lub wypadku[1]
odmiana:
(1.1-7) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Najgorszy cenzorzy i ormowcy, którzy kasują cudze wpisy - ci to naprawdę nie mają RiGCzu[2].
(1.2) Tomek to frajer kasuje bilety, a przecież na pewno nie będzie tutaj chodził kanar.
(1.6) W Internecie można znaleźć orientacyjne cenniki występów artystów disco polo. Niektórzy za wykonanie kilku kawałków kasują ponad 30 tys. złotych[3].
składnia:
kolokacje:
(1.2) kasować bilet
(1.3) kasować wyrok
(1.4) kasować dane / pliki / posty / wiadomości / zdjęcia
(1.5) kasować towar / zakupy
(1.6) kasować pieniądze / zysk
(1.7) kasować samochody / pojazdy
synonimy:
(1.1) likwidować, niszczyć, usuwać
(1.2) stemplować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kasownik m, kasacja ż, kasowanie n, skasowanie n, kasa ż
czas. skasować dk.
przym. kasacyjny, kasowalny, kasowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. casso
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2   Hasło „kasować” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  2. Brak RiGCzu, Salon24.pl
  3. Polska Times