karetka

karetka (język polski)

karetka (1.1)

karetka (1.2)

wymowa:

IPA: [kaˈrɛtka], AS: [karetka] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. mot. samochód służący do przewozu chorych

(1.2) mech. przesuwająca się ruchem posuwisto-zwrotnym część maszyny do pisania i drukarki

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	karetka	karetki
dopełniacz	karetki	karetek
celownik	karetce	karetkom
biernik	karetkę	karetki
narzędnik	karetką	karetkami
miejscownik	karetce	karetkach
wołacz	karetko	karetki

przykłady:

(1.1) Rannego pieszego zabrała karetka.

składnia:

kolokacje:

(1.1) karetka pogotowia ratunkowego • wezwać / zadzwonić po karetkę

synonimy:

(1.1) ambulans

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kareta ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

zdrobn. od pol. kareta

uwagi:

zob. też karetka w Wikipedii

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ambulans

• angielski: (1.2) carriage
• hiszpański: (1.1) ambulancia ż
• japoński: (1.1) 救急車(きゅうきゅうしゃ)
• koreański: (1.1) 구급차 (kugŭpch’a)
• nowogrecki: (1.1) ασθενοφόρο n, νοσοκομειακό n
• rosyjski: (1.2) каретка ż
• szwedzki: (1.1) ambulans w
• wilamowski: (1.2) karetka ż

źródła:

karetka (język wilamowski)

karetka (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. mot. karetka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: