kardamon (język polski) edytuj

 
kardamon (1.1)
 
kardamon (1.2)
wymowa:
IPA[karˈdãmɔ̃n], AS[kardãmõn], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bot. roślina z gatunku kardamon malabarski lub któregoś z innych gatunków należącego do rodzaju Elettaria[1]; zob. też kardamon w Wikipedii
(1.2) kulin. przyprawa z suszonych nasion lub całych owoców kardamonu (1.1)
odmiana:
(1.1)
(1.2) blm,
przykłady:
(1.2) Najważniejszym eksporterem przypraw Indie sprzedające głównie pieprz, kardamon, paprykę chili, kurkumę[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) kardamon malabarskikardamon cejlońskikardamon długikardamon indyjskikardamon jawajski
(1.2) kardamon czarny / zielony / biały • kardamon cały / mielonydodać / dodawać kardamon • przyprawiać / przyprawić kardamonem
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) roślina
(1.2) przyprawa
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kardamonówka ż
zdrobn. kardamonik m
przym. kardamonowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. cardamomum < gr. καρδάμωμον < gr. κάρδαμον + ἄμωμονrzeżucha + nazwa rodzaju indyjskich korzeni przyprawowych[3]
uwagi:
(1.2) zobacz też: Indeks: Polski - Jedzenie
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „Elettaria” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. Życie Gospodarcze, nr 1-13, 1995.
  3. Hasło „kardamon” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.