kapelmistrz

kapelmistrz (język polski)

kapelmistrz (1.1)

kapelmistrz (1.1)

wymowa:

IPA: [kaˈpɛlmʲisṭʃ], AS: [kapelmʹisṭš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• udziąs. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) muz. muzyk kierujący chórem, kapelą lub orkiestrą, dyrygent

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kapelmistrzostwo n, kapelmistrzowanie n

czas. kapelmistrzować ndk.

przym. kapelmistrzowski

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) niem. Kapellmeister → muzyk kierujący orkiestrą, chórem lub kapelą; dyrygent

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) капельмайстар m
• bułgarski: (1.1) капелмайстор m
• duński: (1.1) kapelmester w
• esperanto: (1.1) kapelestro
• niemiecki: (1.1) Kapellmeister m
• rosyjski: (1.1) капельмейстер m
• szwedzki: (1.1) kapellmästare w
• wilamowski: (1.1) kapēlmȧster m, kapelmaster m

źródła: