Podobna pisownia Podobna pisownia: Kant

kant (język polski) edytuj

 
kant (1.1) stołu
wymowa:
IPA[kãnt], AS[kãnt], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) brzeg lub krawędź o ostrym załomie
(1.2) pot. przen. oszustwo
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Uderzyłem się głową o kant drzwiczek od szafki.
składnia:
kolokacje:
(1.1) kant biurka • kant dłoni • kanty spodni
(1.2) robić kanty
synonimy:
(1.2) zob. oszustwo
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) kłamstwo
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kantówka m, kanciarz m, kanciara ż, kantowanie n, okantowanie n, kanciastość ż
zdrobn. kancik m
czas. kantować ndk., okantować dk.
przym. kanciasty, kanciarski
związki frazeologiczne:
na kantpostawić się kantempuścić kantemo kant dupy potłuc
etymologia:
(1.1) niem. Kante[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „kant” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

kant (język bretoński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) setka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz bretoński, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

kant (esperanto (morfem)) edytuj

wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) śpiewać
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
czas. kanti, kanteti, antaŭkanti, ekkanti, prikanti
rzecz. kanto, kantado, kantaĵo, kantaro, kantisto, rekantaĵo, furorkanto, modkanto, kantocigno, kantolibro, kantopasero, lulkanto
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

kant (język norweski (bokmål)) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) krawędź, brzeg
odmiana:
(1.1) en kant, kanten, kanter, kantene
przykłady:
(1.1) Bordet har for skarpe kanter.Ten stół ma zbyt ostre krawędzie.
(1.1) Læreren satte seg kanten av bordet og begynte å fortelle.Nauczyciel usiadł na brzegu stołu i zaczął opowiadać.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

kant (język szwedzki) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) brzeg, krawędź, obramowanie[1]
odmiana:
(1.1) en kant, kanten, kanter, kanterna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) kantbandkantstött
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kantare
czas. kanta
przym. kantig
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 235.