kamieniczka (język polski) edytuj

 
kamieniczki (1.2)
wymowa:
IPA[ˌkãmʲjɛ̇̃ˈɲiʧ̑ka], AS[kãmʹi ̯ė̃ńička], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.akc. pob.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. od: kamienica
(1.2) mała kamienica
odmiana:
przykłady:
(1.1) Po drodze przyglądałem się zabytkowym, wybudowanym jeszcze przed wojną kamieniczkom oraz rzucałem dyskretne spojrzenia na mijane piękne przemyślanki[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kamienica ż, kamień m, kamienicznik m, kamieniczniczka ż, kamienicznica ż
przym. kamieniczny, kamienny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: kamienica
źródła:
  1. 540 dni w armii, Wiesław Pasławski, 1999 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.