kørekort

kørekort (język duński)

et polsk kørekort (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) mot. prawo jazdy (dokument)

odmiana:

(1) et kørekort, kørekortet, kørekort, kørekortene

przykłady:

(1.1) Jeg har mistet mit kørekort og skal rejse i morgen! → Zgubiłem prawo jazdy, a jutro mam wyjeżdżać!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) førerbevis

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

duń. køre + kort

uwagi:

źródła: