językoznawca (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌjɛ̃w̃zɨkɔˈznafʦ̑a], AS[i ̯ũ̯zykoznafca], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal.asynch. ę akc. pob. ?/i
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) jęz. specjalista w zakresie językoznawstwa[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) lingwista, rzad. językowiec[2]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) indoeuropeista
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. językoznawstwo n
przym. językoznawczy
przysł. językoznawczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. językoznawstwo < pol. język + znawstwo
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: lingwista
źródła:
  1. Hasło „językoznawca” w: SJP.pl.
  2.   Hasło „językowiec” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.