iustus
iustus (język łaciński) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) prawomocny[1]
- (1.2) legalnie wybrany, prawowity[1]
- (1.3) należny, słuszny[1]
- (1.4) uzasadniony, zrozumiały[1]
- (1.5) sprawiedliwy, prawy[1]
- (1.6) o ukształtowaniu terenu: korzystny[1]
- (1.7) właściwy, odpowiedni[1]
- (1.8) kompletny, pełny (pod względem rozmiaru, ilości)[1]
- (1.9) wojsk. w pełnej sile[1]
- (1.10) o walkach formacji: regularny[1]
- (1.11) zasługujący na (jakieś) miano[1]
- (1.12) normalny, prawidłowy[1]
- odmiana:
- (1.1-12) iust|us, ~a, ~um; st. wyższy iustior; st. najwyższy iustissimus
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1) od ius (prawo, przepisy, władza, sprawiedliwość)
- uwagi:
- (1.1-12) pochodząca ze średniowiecza forma równoważna i=j (justus, st. wyższy justior; st. najwyższy justissimus)
- (1.1-12) imiona, które pochodzą od tego słowa: Justyn, Justyna
- źródła: