iungo
iungo (język łaciński) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) zaprzęgać[1]
- (1.2) łączyć, spajać
- (1.3) przyłączyć, zjednoczyć[2]
- odmiana:
- (1.1-3) iungō, iungĕre, iūnxī, iūnctum (koniugacja III)
- przykłady:
- (1.3) (Iagielo) baptizatus Vladislai nomen accepit, et Lithuaniam Poloniae iunxit. → (Jagiełło) ochrzczony Władysława imię przyjął i Litwę do Polski przyłączył.[3]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. iugum n, iunctio ż, iunctura ż, disiunctio ż
- przym. iunctus, disiunctus
- przysł. iunctim
- czas. abiungo, adiungo, coniungo, disiungo, iugo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1-3) alternatywna pisownia: jungo
- źródła:
- ↑ Hasło „iungo” w: Jerzy Mańkowski, Praktyczny słownik łacińsko-polski, Prószyński i S-ka, Warszawa 2008, ISBN 9788374698696.
- ↑ Hasło „iungo” w: Słownik łacińsko-polski, opr. Kazimierz Kumaniecki, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 1997, ISBN 8371951523.
- ↑ hasło Iagielo w: Johann Jacob Hofmann, Lexicon Universale, Leiden 1698. la.wikisource.org.