italski (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[iˈtalsʲci], AS[italsʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany ze starożytną Italią, wywodzący się ze starożytnej Italii
(1.2) przest. lub poet. włoski
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Nic nie zachowało się z italskiego malarstwa sztalugowego, chociaż z przygodnych i okolicznościowych informacji autorów starożytnych wiemy, że tego rodzaju dzieła sztuki tu istniały[1].
(1.2) Christofori Fabio, mozaikarz italski, żył w drugiej połowie w. XVII i pierwszej w. XVIII[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) włoski
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Italia ż, italika ż, italianizm m, italianistyka ż, italianista m, italianistka ż, Italik m, Italczyk mos
przym. italianistyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: włoski
źródła:
  1. Archeologia, t. 1, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1947, s. 232.
  2. Archiwum do dziejów literatury i oświaty w Polsce, Polska Akademia Umiejętności, 1931, s. 466.