inscenizacja

inscenizacja (język polski)

inscenizacja (1.1) „Pięknej i bestii”

wymowa:

IPA: [ˌĩw̃sʦ̑ɛ̃ɲiˈzaʦ̑ʲja], AS: [ĩũ̯scẽńizacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) teatr. wystawienie utworu dramatycznego na scenie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	inscenizacja	inscenizacje
dopełniacz	inscenizacji	inscenizacji / przest. inscenizacyj
celownik	inscenizacji	inscenizacjom
biernik	inscenizację	inscenizacje
narzędnik	inscenizacją	inscenizacjami
miejscownik	inscenizacji	inscenizacjach
wołacz	inscenizacjo	inscenizacje

przykłady:

(1.1) W ostatniej przedszkolnej inscenizacji pór roku moja córka była jesienią.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. inscenizator m, inscenizatorka ż

czas. inscenizować ndk., zinscenizować dk.

przym. inscenizacyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) staging
• białoruski: (1.1) інсцэнізацыя ż
• bułgarski: (1.1) инсценировка ż
• esperanto: (1.1) surscenigo
• niemiecki: (1.1) Inszenierung ż
• rosyjski: (1.1) инсценизация ż
• ukraiński: (1.1) інсценізація ż
• włoski: (1.1) messa in scena ż, messinscena ż, allestimento scenico m, sceneggiatura ż

źródła: