indywidualista (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek niezależny i przekorny, mający poczucie odrębności osobistej, niechętnie podporządkowujący się, działający samodzielnie
(1.2) filoz. socjol. zwolennik indywidualizmu
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.2) kolektywista
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. indywidualność ż, indywidualizacja ż, indywidualizowanie n, indywidualizm m, indywiduum n
forma żeńska indywidualistka ż
czas. odindywidualizowywać, odindywidualizować, indywidualizować ndk.
przym. indywidualistyczny, indywidualny
przysł. indywidualnie, indywidualistycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. individualiste[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „indywidualista” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.