imadło (język polski) edytuj

 
imadło (1.1)
wymowa:
IPA[ĩˈmadwɔ], AS[ĩmadu̯o], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) techn. przyrząd, który służy do mocowania przedmiotów poddawanych obróbce lub w trakcie montażu; zob. też imadło w Wikipedii
(1.2) med. kleszcze chirurgiczne
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Brygadzista umocował walec w imadle.
składnia:
kolokacje:
(1.1) imadło bezwrzecionowe / kompaktowe / maszynowe / modelarskie / modułowe / obrotowe / pionowe / podwójne / precyzyjne / sinusowe / stolarskie / szlifierskie / ślusarskie / wiertarskie / żeliwne
synonimy:
(1.1) przest. śrubsztak; st.pol. szrobsztok, reg. białost. śrubstag; gw. (Górny Śląsk) szraubsztok, szróbsztok
(1.2) szczypce, kleszcze
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. imak mrz, imanie n
czas. imać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. imać + -dło
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: