idiotka (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[iˈdʲjɔtka], AS[idʹi ̯otka], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. kobieta głupia
(1.2) przest. med. kobieta lub dziewczyna upośledzona umysłowo w stopniu znacznym
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kretynka, debilka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. idiotyzm m, idioctwo n, idiotyczność ż, idiocenie n
forma męska idiota m
czas. idiocieć ndk., zidiocieć dk.
przym. idiotyczny, zidiociały
przysł. idiotycznie
związki frazeologiczne:
słodka idiotka
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: idiota
źródła:

idiotka (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. idiotka
(1.2) pot. idiotka, kretynka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. idiotia ż, idiotizmus m, idiotstvo n
forma męska idiot m
przym. idiotický, idiotský
przysł. idiotsky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: