identitet (język szwedzki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) tożsamość[1]
odmiana:
(1.1) en identitet, identiteten, identiteter, identiteterna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) identitetshandlingidentitetskort
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen