horrendum (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[xɔrˈːɛ̃ndũm], AS[χo•rndũm], zjawiska fonetyczne: nazal.gemin.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) przest. coś budzącego strach, oburzenie, odrazę (zwykle w liczbie pojedynczej)[1]
odmiana:
(1.1)[1]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. horrendalny
przysł. horrendalnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) rodzaj nijaki od przym. łac. horrendus (budzący lęk, straszny, przerażający)[2][1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 Hasło „horrendum” w: Wielki słownik wyrazów obcych, praca zbiorowa, pod red. Mirosława Bańki, PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-14455-5, s. 513.
  2. Hasło „horrendus” w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1, s. 307.