hochheben (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ˈhoːχˌheːbn̩] IPA[ˌhoːp ˈhoːχ] IPA[ˈhoːχɡəˌhoːbn̩]
?/i ?/i
znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony

(1.1) podnosić, podnieść, unosić, unieść, podciągać, podciągnąć (do góry)
odmiana:
(1.1)[1] hochheb|en (hebt hoch), hob hoch, hochgehoben (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) emporheben
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Hochheben n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: hebenabhebenanhebenaufhebenaushebenbehebendarunterhebenemporhebenenthebenerhebenheraufhebenheraushebenherunterhebenhervorhebenhinaushebenhochhebenunterhebenverheben
źródła: