historik (język czeski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) historyk
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dějepisec
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. historie ż
forma żeńska historička ż
przym. historický
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Czeski - Zawody
źródła:

historik (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) historyk
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. história ż, historickosť ż
forma żeńska historička ż
przym. historický
przysł. historicky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Słowacki - Zawody
źródła:

historik (język słoweński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) historyk[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. historija ż, historičnost ż, historicizem m
przysł. historično
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Słoweński - Zawody
źródła:

historik (język szwedzki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) historia (użytkowania, działania, zmian itp.)
odmiana:
(1.1) en historik, historiken
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. historiker w, historia
przym. historisk
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: