herbo

herbo (esperanto)

herbo (1.1)

morfologia:

herb•o

wymowa:

​ ​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) bot. trawa

(1.2) pot. przen. siano - brak rozsądku (mieć siano w głowie)

odmiana:

(1.1-2)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	herbo	herboj
akuzativo	herbon	herbojn

przykłady:

(1.1) Mi volus kuŝiĝi sur herbo. → Chciałabym położyć się na trawie.

(1.2) Li havas ankoraŭ kapon kun herbo. → On ma jeszcze siano w głowie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) birdoherbo • hundherbo • verukherbo

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1) rzecz. herbero, herbeto, herbaĉo, herbejo

związki frazeologiczne:

(1.1) bone kreskas la herbo, sed ĉevalo jam mortis • malbona herbo froston ne timas • vojon batitan herbo ne kovras

(1.2) eĉ en Parizo herbo ne fariĝas cerbo • kapo kun herbo, sen guto da cerbo • havi en la cerbo tro multe da herbo

etymologia:

uwagi:

źródła: