gryka

gryka (język polski)

kwitnąca gryka (1.1)

ziarno gryki (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈɡrɨka], AS: [gryka] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. Fagopyrum L., roślina uprawna na kaszę gryczaną; zob. też gryka w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	gryka	gryki
dopełniacz	gryki	gryk
celownik	gryce	grykom
biernik	grykę	gryki
narzędnik	gryką	grykami
miejscownik	gryce	grykach
wołacz	gryko	gryki

przykłady:

(1.1) W tym roku obsialiśmy pół hektara gryką.

(1.1) …Do tych pól malowanych zbożem rozmaitem, • Wyzłacanych pszenicą, posrebrzanych żytem; • Gdzie bursztynowy świerzop, gryka jak śnieg biała, • Gdzie panieńskim rumieńcem dzięcielina pała…

składnia:

kolokacje:

(1.1) gryka tatarka

synonimy:

(1.1) reg. hreczka; lud. poganka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. gryczanik m, gryczanka ż

zdrobn. gryczka ż

przym. gryczany

związki frazeologiczne:

wąsy jak gryka na piasku

etymologia:

łac. graeca + planta → 'grecka roślina'

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) buckwheat
• białoruski: (1.1) грэчка ż
• duński: (1.1) boghvede w
• esperanto: (1.1) fagopiro, przest. poligono
• francuski: (1.1) sarrasin m, blé noir m
• hiszpański: (1.1) alforfón m, trigo sarraceno m
• islandzki: (1.1) bókhveiti n
• jidysz: (1.1) רעטשקע ż, גריקע ż
• norweski (bokmål): (1.1) bokhvete m
• norweski (nynorsk): (1.1) bokkveite ż
• nowogrecki: (1.1) φαγόπυρο n
• portugalski: (1.1) sarraceno m
• rosyjski: (1.1) греча ż, гречи́ха ż
• ukraiński: (1.1) гречка ż
• wilamowski: (1.1) haeda m, hǡda m

źródła: