granatowiec

granatowiec (język polski)

granatowce (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌɡrãnaˈtɔvʲjɛʦ̑], AS: [grãnatovʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bot. Punica granatum L., drzewo lub krzew z rodziny krwawnicowatych o jadalnych owocach, rodzące granaty; zob. też granatowiec właściwy w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	granatowiec	granatowce
dopełniacz	granatowca	granatowców
celownik	granatowcowi	granatowcom
biernik	granatowca	granatowce
narzędnik	granatowcem	granatowcami
miejscownik	granatowcu	granatowcach
wołacz	granatowcu	granatowce

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) granat

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. granat

przym. granatowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pomegranate
• baskijski: (1.1) mingranondo
• białoruski: (1.1) гранатнік m, гранат m
• esperanto: (1.1) granatujo, granatarbo
• francuski: (1.1) grenadier m
• hiszpański: (1.1) granado m
• koreański: (1.1) 석류나무 (sŏngnyunamu)
• niemiecki: (1.1) Granatapfel m
• nowogrecki: (1.1) ροδιά ż
• rosyjski: (1.1) гранатник m, гранат m
• starogrecki: (1.1) ῥοδῆ ż
• ukraiński: (1.1) грана́т звича́йний m

źródła: