fonetyczka (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[fɔ̃nɛˈtɨʧ̑ka], AS[fõnetyčka], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta zajmująca się fonetyką[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. fonetyka ż, fonetyk mos
przym. fonetyczny
przysł. fonetycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: fonetyk
źródła:
  1.   Hasło „fonetyczka” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.