fonetiker (język duński) edytuj

wymowa:
Dania: [fo'neˀtigɔ]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) jęz. fonetyk
odmiana:
(1.1) en fonetiker, fonetikeren, fonetikere, fonetikerne
przykłady:
(1.1) Selv vores bedste fonetiker kunne ikke identificere denne dialekt.Nawet nasz najlepszy fonetyk nie potrafił zidentyfikować tego dialektu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. fonem n, fonetik
przym. fonetisk
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: nazwy zawodów w języku duńskim
źródła:

fonetiker (język szwedzki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) fonetyk[1]
odmiana:
(1.1) en fonetiker, fonetikern, fonetiker, fonetikerna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. fonetik
przym. fonetisk
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: nazwy zawodów w języku szwedzkim
źródła:
  1. Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 292.