feststehen (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ˈfɛstˌʃteːən]
?/i
znaczenia:

czasownik nieregularny, rozdzielnie złożony

(1.1) być ustalonym, być pewnym
odmiana:
(1.1)[1] feststehen (steht fest), stand fest, festgestanden (haben/austr. szwajc. niem. sein)[2][3]
przykłady:
(1.1) Eins steht fest: Aus dem Elsass geh’ ich nicht mehr weg.[4]Jedno jest pewne: Alzacji już nie opuszczę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Feststehen n
przym. feststehend
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: stehenfeststehen
źródła: