falsyfikacja (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌfalsɨfʲiˈkaʦ̑ʲja], AS[falsyfʹikacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) fałszerstwo, podrobienie czegoś
(1.2) wykazanie fałszywości jakiegoś twierdzenia, błędności hipotezy w trakcie ich weryfikacji[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. falsyfikat m, fals mrz
czas. falsyfikować, zafałszować
przym. falsyfikatorski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „falsyfikacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.