ergatyw (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ɛrˈgatɨf]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. przypadek wyrażający sprawcę lub narzędzie czynności[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. ergatywny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zob. Indeks:Polski - Językoznawstwo
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słownik języka polskiego, praca zbiorowa, pod red. Elżbiety Sobol, Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa 2007, ISBN 978-83-01-14627-6.